Η προσέγγιση, η εξερεύνηση και η κατανόηση αυτών των αρνητικών Δυνάμεων γίνεται μέσα από τη φιλοσοφία, τον μύθο,την τραγωδία.

Εξάλλου και οι ίδιοι οι θεμελιωτές της ψυχανάλυσης, freud και Γιουνκ , τονίζουν επανειλημμένα στα έργα τους ότι μέσα στις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, βρίσκεται και το υπόβαθρο της ψυχαναλυτικής θεωρίας και τεχνικής.

Ψυχολογικές παρατηρήσεις εμφανίζονται ήδη από το 800 π.χ στον Όμηρο.

Στην Οδύσσεια τα συναισθήματα (μένος , θυμός) αποτελούν έκφραση της σωματικής ψυχής η οποία έχει την έδρα της στο διάφραγμα και στην καρδιά, ενώ η ασώματοι ψυχή σαν αποκλειστικός φορέας των ψυχικών ενεργειών βρίσκεται έξω από το σώμα.

Στα Ομηρικά Έπη η ψυχή παρουσιάζεται σαν αθάνατη και οι λειτουργίες της υλοποιούνται από το σώμα.

Στα αρχαϊκά χρόνια, οι ορφικοί διατυπώνουν την ιδέα της θεϊκής προέλευσης της ψυχής την οποία επίσης θεωρούν αθάνατη , δημιουργημένη από την αιθάλη των τιτάνων που κατασπάραξαν το Διόνυσο.

Ο Ηράκλειτος πρώτος ανοίγει το πεδίο της ψυχολογικής αναζήτησης εισάγοντας την έννοια της ενδοσκόπησης , εδιζησαμην εμαυτόν ( αναζήτησα τον εαυτό μου) λέει χαρακτηριστικά και με τη φράση του αυτή παραπέμπει άμεσα στη δελφική παραίνεση του γνώθι σε αυτόν

(Φάλκός – Αρβανιτάκης 1999)

Κεντρική θέση στην ηρακλείτεια φιλοσοφία κατέχει θεωρία της Αρμονίας των αντίθετων και σε αυτήν βασίζεται ο Γιουνγκ για να δημιουργήσει το νόμο της εναντιοδρομιας ο οποίος περιγράφει την πορεία του ανθρώπου πώς τη λένε αυτοπραγμάτωση, τον επαναπροσδιορισμό και την εκ νέου νοηματοδότηση της ζωής του (Κουσιαδης χχ) .

Ο νόμος αυτός σχετίζεται στενά και με έναν άλλο ηρακλείτειο νόμο αυτόν της ενότητας των πάντων……..συνεχιζεται